​“Ik wilde eigenlijk een stalen beeld van 20 meter hoog, maar daar werd iedereen heel zenuwachtig van,” grinnikt Paul van Dongen van de Stadssmederij. Social designer Paul van Dongen maakt graag een statement. Tegelijkertijd voegt hij altijd een sociale component aan zijn kunstenaarschap toe. Om die reden bedacht hij de Stadssmederij, een plek waar het oude ambacht smeden nieuw leven werd ingeblazen én waar hij jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt een plek kon geven om zich te ontwikkelen.

​“Het zelfvertrouwen van onze jongens is enorm gegroeid met het maken van het BoschBeest. Zij gaven het afgelopen jaar de workshops. De deelnemers luisterden naar hen, zij wisten waar ze het over hadden en hoe het moest. Dat is van onschatbare waarde geweest.” Paul vindt het enorm belangrijk dat mensen die heel ver staan van kunst en cultuur op een andere manier in aanraking komen met kunst. Het samen vervaardigen van het BoschBeest, onder leiding van de jongeren, werkte. Bosschenaren van alle rangen en standen werkten mee. Mensen die elkaar nooit zouden ontmoeten, leerden elkaar kennen. “Als je zelf meewerkt, dan wordt het iets van jou. Dan snap je het. Dan laat je samen iets na. Als het BoschBeest er straks staat en Henk fietst er langs, dan is het ook zijn beeld.”

Op de vraag wat jij het mooiste resultaat vindt van het afgelopen jaar, hoeft hij niet lang na te denken. “Soms krijg je een bonuspuntje. In een van de workshops namen twee oudere weduwen deel. Ze bleken op 200 meter afstand van elkaar te wonen zonder elkaar te kennen. En nu zijn ze bevriend. Prachtig toch?”